Ouders voelen zich niet gehoord door hulpverleners of leerkracht
Ouders voelen zich niet gehoord door hulpverleners of leerkrachten. Ze hebben het gevoel dat zij niet serieus worden genomen. Maar hulpverleners die écht kinderen willen helpen, zullen bij ouders moeten starten. En wie bij ouders begint, moet toch echt luisteren naar wat zij te vertellen hebben.
Dat vindt Dafne, moeder van een zoon (11) met PDD NOS. ‘Ouders kennen hun kind vanaf de geboorte. Ze hebben het beste met hun kind voor. Als ze aan de bel trekken is dat niet voor niets!’
Ouders weten wat hun kind nodig heeft
Dafne is ervan overtuigd dat ouders het beste kunnen vertellen wat hun kind nodig heeft. Ze heeft dit aan den lijve ondervonden op het cluster 4, speciaal onderwijs, waar haar zoon heenging.
‘Mijn zoon werd gediscrimineerd door een andere leerling. Hij heeft een donkere huidskleur en daar maakte een klasgenoot opmerkingen over. Die opmerkingen raakte hem en hij kwam vaak verdrietig thuis.
Ik voelde me niet gehoord
Ik ging naar school om dit probleem aan te kaarten, maar ik had het idee dat mijn verhaal aan dovemansoren was gericht. In plaats van praten met de pester, schoven ze het op de problematiek van mijn kind. Kortom: het was zijn eigen schuld.
Dat is toch gek? Als je iemand slaat, word je geschorst. Maak je bepaalde opmerkingen, dan mag je het hele jaar doorgaan. Voor mij was het belangrijk dat de juf het probleem erkende en dat ze een plan zouden maken om het aan te pakken. Een pestprotocol bijvoorbeeld.
In plaats daarvan heb ik anderhalf jaar gesproken met de directie en de leerkracht. Mijn kind moest maar ergens anders zitten, maar het jongetje dat het probleem veroorzaakte werd niet aangepakt. Ja, na een jaar pas. Toen was het te laat.
School luisterde niet
Ik had het gevoel dat de mensen op school niet luisterden en niet meedachten. Dit heeft ertoe geleid dat ik mijn zoon na anderhalf jaar van school heb gehaald. Met een trauma, helaas.
Acht weken lang heb ik hem thuis gehad. Nu zit hij op het SBO, speciaal basisonderwijs, en krijgt hij EMDR-therapie om zijn trauma te verwerken. Als de school direct had gehandeld, was dat waarschijnlijk niet nodig geweest. Mijn zoon gaat nu met plezier naar zijn nieuwe school en komt elke dag met een glimlach thuis.’
Gerelateerde informatie
In de kennisbank van Ouderpeilpunt vind je honderden blogs met handige tips en adviezen. Heb je deze blogs al gelezen:
- Wat is de rol van ouders bij een kind met autisme?
- Coronavirus: tips en adviezen voor ouders van kinderen met een stoornis
- Welke hulp kunnen ouders vragen bij een (v)echtscheiding?
Wil je jouw verhalen delen?
Voel jij je als ouder ook niet gehoord? Meld je aan bij Ouderpeilpunt ouderportaal. Als ouder sta je er niet alleen voor. Er zijn veel ouders die dezelfde uitdagingen tegen komen. Via het Ouderpeilpunt ouderportaal deel je jouw ervaringen met andere ouders. Het ouderportaal is de plek waar ouders elkaar vinden voor steun en advies. In een afgeschermde en veilige omgeving vind je een luisterend oor van lotgenoten.