Vrijwillig je kind uit huis plaatsen

Greta liet haar twee zoons vrijwillig uit huis plaatsen. Een moeilijke beslissing waar zij het tot op de dag van vandaag moeilijk mee heeft.

‘Ik voel me soms nog weleens schuldig. Je hebt toch het gevoel dat je faalt als moeder. Maar hoe zwaar het is ook is, ik probeer me altijd voor te houden dat dit het beste is voor mijn kind.’

Wanneer plaats je jouw kind vrijwillig uit huis?

Je kind vrijwillig uit huis plaatsen doe je niet zomaar. Het is een laatste redmiddel. Een boei die je uitwerpt nadat je jaren van alles hebt geprobeerd. Greta’s zoons hebben beiden ADHD en zijn autistisch.

Vooral haar oudste zoon vertoont gedragsproblemen. Hij is snel agressief. Op het reguliere onderwijs werd hij vaak uitgedaagd door klasgenoten waardoor hij regelmatig ontplofte. Greta besloot dat hij beter af was op speciaal onderwijs, maar ook daar werd hij gepest.

Niet alleen op school is hij agressief, ook thuis en in de buurt gaat hij regelmatig op de vuist. Tot 2 keer toe heeft de politie moeten ingrijpen.

Onhandelbaar kind uit huis plaatsen

Het gaf Greta en haar gezin veel stress. ‘Mijn man kon er redelijk goed tegen, maar het was ook voor hem heel zwaar. Na lang wikken en wegen hebben we besloten om hem in een pleeggezin te plaatsen.’

Anderhalf jaar woonde hij bij pleegouders, maar ook voor hen was de opvoeding en zorg niet haalbaar. ‘Terug in de thuissituatie plaatsen ging ook niet, daarom werd besloten dat hij zou gaan wonen op een jeugdzorglocatie van De Jutters  in Den Haag.’

Weekendpleegzorg

Ook haar jongste zoon belandde in een weekendpleeggezin. In het eerste gezin verbleef hij kort, omdat het pleeggezin besloot te stoppen. Gelukkig verliep de overgang naar het tweede pleeggezin soepel.

‘In de vakantie ging hij regelmatig naar een jeugdkamp van Horizon Jeugdzorg en Onderwijs. Daar leerde hij een andere autistische jongen kennen die ook in een pleeggezin woonde. Ze werden vrienden en mijn zoon kwam regelmatig bij hen over de vloer. Op een gegeven moment kwam het ter sprake dat een andere jongen hun gezin zou verlaten en of onze zoon niet zijn plek in wilde nemen.’

Wisselen van pleeggezin

Helaas kon haar zoon ook in dit gezin niet lang blijven. ‘Het vriendje waar hij mee samenwoonde vertoonde grotere gedragsproblemen dan mijn zoon. Hij werd agressief en ging gevaarlijke dingen doen. De pleegmoeder vond de risico’s voor mijn zoon te groot. Na goed overleg zijn we op zoek gegaan naar een nieuw pleeggezin.’

Het werd een pleeggezin met vier thuiswonende kinderen vlak bij het huis van Greta. ‘Hij heeft het heel erg naar zijn zin. In het pleeggezin woont nog een jongen van zijn eigen leeftijd. Ze doen regelmatig leuke dingen en gaan weg samen. En hij gaat zelfstandig op zijn fiets daarnaartoe.’

Gelukkig zag Greta’s jongste zoon in dat er problemen waren. En dat weekendpleegzorg een oplossing was.

‘Hij voelde zich niet boos en begreep dat het goed voor hem was om er af en toe een weekendje tussenuit te gaan. Vanwege zijn autisme bereidde ik hem goed voor op de situatie. Ik legde hem duidelijk uit wat er aan de hand was en waarom hij bij een pleeggezin ging logeren. Dat hielp hem om de situatie te accepteren.’

Opvang voor moeilijk opvoedbare kinderen

Ook haar oudste zoon reageert goed. Hij was 13 toen hij naar De Jutters ging. Nu is hij 17 en woont hij op een jeugdzorglocatie van Horizon in Harreveld. ‘Hij weet dat hij een zorg- en probleemkind is en hij wil er zelf hard aan werken.’

Haar zoon achterlaten op een woongroep op 2 uur rijden van haar huis, viel Greta zwaar. ‘We brachten hem naar Harreveld. Hij kreeg een rondleiding, een intake en ze lieten hem de school zien. We hebben hem naar zijn kamer gebracht en dan is het klaar. We moesten naar huis. Op de terugweg waren we gebroken. Ik heb vreselijk gehuild.’

Begeleid wonen

De eerste maand mocht hij niet naar huis om hem te laten wennen aan de nieuwe situatie. Nu komt hij om de 2 weken een week naar huis, zelfstandig met het openbaar vervoer. Op zondagmiddag brengen Greta en haar man hem weer terug.

‘Ik heb nog steeds een schuldgevoel dat ik mijn oudste zoon het huis uit heb gedaan. Ik houd altijd in gedachten dat dit het beste is voor mijn kind. Na verschillende therapieën merk ik dat ik me erbij neer kan leggen.’

‘We hebben alles gedaan wat we konden doen, en nog steeds doen we alles voor onze kinderen. Alleen kan ik mijn oudste zoon niet bieden wat hij nodig heeft.’

Ervaringsverhalen in e-book

Wil je meer ervaringsverhalen lezen van ouders met een kind in pleegzorg? We hebben ze gebundeld in het e-book je kind in een pleeggezin, samen met tips en meer informatie over pleegzorg. Hier lees je ook hoe jij jouw verhaal kunt delen. Download hier het e-book.