Na de rechtbankzitting en specifieke juridische procedures bij kinderbescherming

Na de rechtbankzitting en specifieke juridische procedures bij kinderbescherming

Na een rechtbankzitting in het kader van kinderbescherming komen er vaak nog verschillende stappen en procedures die je moet volgen. Het is belangrijk om te weten wat deze stappen zijn en hoe ze je helpen om verder te gaan. Dit artikel biedt een overzicht van wat je kunt verwachten na de zitting, zoals de nazorg die zowel jij als je kind kunnen ontvangen. We leggen ook de belangrijkste juridische termen en procedures uit, zoals in hoger beroep gaan en voogdij. Door deze informatie te kennen, begrijp je de situatie hopelijk beter en weet je wat je rechten en plichten zijn.

Na de zitting

Een ondertoezichtstelling (OTS) of uithuisplaatsing (UHP) door de rechter verandert vaak jullie dagelijkse leven. Het is normaal dat je niet meteen weet hoe je hiermee moet omgaan. Nazorg na een zitting is daarom belangrijk. Het biedt emotionele steun en helpt je om een nieuwe balans te vinden.

Bespreek met de gezinsvoogd of hulpverleners wat er van je wordt verwacht. Ook hoe je kunt bijdragen aan de zorg voor je kind. Onderzoek samen welke nazorgprogramma’s het beste bij jullie situatie passen. Zo blijven de afspraken duidelijk en weet iedereen welke stappen nodig zijn.

Beschikbare hulpbronnen:

  • Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo): mogelijk is er ambulante hulp beschikbaar via de WMO. Dit kan helpen bij het vinden van de juiste ondersteuning.
  • Gemeentelijke voorzieningen: veel gemeenten bieden gezinsbegeleiding en nazorg aan. Neem contact op met het jeugd- en gezinswerk van jouw gemeente om te informeren naar de beschikbare hulp.
  • Raad voor de Kinderbescherming: na afloop van een zitting kan je met vragen over nazorg of extra ondersteuning contact opnemen met de Raad voor de Kinderbescherming. Zij geven advies en verwijzen je door naar geschikte instanties.
  • Zorgaanbieders en instanties: zoek eventueel hulp bij gespecialiseerde zorgaanbieders, zoals gezinscoaches of maatschappelijk werkers die gespecialiseerd zijn in gezinsproblemen en opvoeding.
  • Ondersteuning van lotgenoten: het kan fijn zijn om met lotgenoten in contact te komen. Sommige zorgaanbieders, zoals De Rading of Het Leger des Heils hebben mensen in dienst die dit proces begeleiden. Ook kun je altijd terecht bij ons Ouderportaal.

Nazorg helpt om ervoor te zorgen dat zowel jij als ouder, maar ook je kinderen zich gesteund voelen en leren omgaan met deze nieuwe situatie.

Specifieke juridische procedures en termen

Als ouder krijg je te maken met ingewikkelde termen en procedures. Vooral als het gaat om de zorg voor je kind. Hieronder leggen we een aantal belangrijke juridische termen uit. Denk aan voogdij en ondertoezichtstelling (OTS). Ook leggen we uit wat je moet doen als je het niet eens bent met beslissingen van de rechter.

Het verschil tussen een voogd en een gezinsvoogd

Je kan tijdens de procedures te maken krijgen met een voogd of een gezinsvoogd. Ze hebben verschillende rollen in de zorg voor het kind.

Gezinsvoogd:

Een gezinsvoogd wordt aangesteld als de rechter vindt dat de ouders hulp nodig hebben bij de opvoeding van hun kind. De gezinsvoogd helpt het gezin en houdt toezicht, maar de ouders blijven verantwoordelijk voor beslissingen, zoals schoolkeuze en medische zaken, tenzij de rechter anders beslist.

Voogd:

Een voogd wordt aangesteld als de ouders geen gezag meer hebben, bijvoorbeeld bij overlijden of beëindiging van het ouderlijk gezag. De voogd beslist dan over de zorg en opvoeding van het kind. Dit kan een familielid, pleegouder of iemand van een jeugdhulporganisatie zijn. De ouders hebben geen zeggenschap meer, maar kunnen wel contact houden, zolang dit veilig is voor het kind.

Wat is een OTS en wat betekent het voor het gezag?

Een Ondertoezichtstelling (OTS) wordt opgelegd als er zorgen zijn over de veiligheid of opvoeding van je kind. Een gezinsvoogd wordt aangesteld om jou te begeleiden en te helpen bij de zorg voor je kind. Je houdt als ouder het gezag. Dit betekent dat je nog steeds beslissingen mag nemen over je kind. Bij belangrijke beslissingen, zoals school of zorg, moet je overleggen met de gezinsvoogd.

Hoe stopt een OTS?

Een OTS is tijdelijk en duurt maximaal 12 maanden, maar de rechter kan dit verlengen als dat nodig is. De OTS stopt als de kinderrechter vindt dat de situatie thuis weer veilig genoeg is. Dit kan op basis van advies van de gezinsvoogd of de Raad voor de Kinderbescherming. Als de situatie na een jaar is verbeterd, kan de OTS worden beëindigd.

Rechten van een kind tijdens OTS en UHP

  • Recht op een mening: Kinderen van 12 jaar of ouder mogen hun mening geven aan de kinderrechter. Soms spreekt de rechter ook jongere kinderen. Hun mening wordt meegenomen bij beslissingen over OTS of UHP.
  • Recht op contact met ouders: Als je kind tijdens een UHP ergens anders woont, heeft het recht op contact met jou, zolang dit veilig is. Jullie spreken samen met de gezinsvoogd af hoe vaak je elkaar ziet.
  • Recht op informatie: Je kind heeft recht om te weten wat er gebeurt en waarom de OTS of UHP is opgelegd. De gezinsvoogd of hulpverlener moet dit op een begrijpelijke manier uitleggen aan je kind.

Deze rechten zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat het belang van je kind altijd centraal staat tijdens de OTS of uithuisplaatsing. Hier vind je alle 54 rechten uit het Kinderrechtenverdrag.

Uitspraak van de kinderrechter

Wanneer de kinderrechter een besluit moet nemen over bijvoorbeeld een ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing, geeft hij na de zitting een officiële uitspraak, ook wel beschikking genoemd. De uitspraak wordt meestal binnen een paar weken schriftelijk gedeeld. Hierin staan de beslissing van de rechter en de overwegingen die gemaakt zijn. Afhankelijk van hoe ingewikkeld de zaak is, kan de termijn voor de uitspraak verschillen. Het is belangrijk dat ouders en verzorgers deze beschikking goed begrijpen, want het bepaalt de volgende stappen in het zorgtraject.

Wat te doen bij onenigheid met de rechtbank?

Als je het niet eens bent met een beslissing (beschikking) van de kinderrechter, heb je het recht om in hoger beroep te gaan. Dit betekent dat een andere rechter de zaak opnieuw bekijkt. Je hebt om in hoger beroep te gaan een advocaat nodig. De advocaat helpt je om bezwaar te maken tegen de beslissing van de kinderrechter.

  1. Indienen van het hoger beroep: Je moet binnen drie maanden, is de hoofdregel na de uitspraak van de kinderrechter, het hoger beroep indienen. Dit gebeurt via de advocaat.
  2. Nieuwe zitting: Een hogere rechter, vaak van het gerechtshof, zal je zaak opnieuw bekijken. Hij leest alle stukken en kan nieuwe vragen stellen. Je kan zelf je mening geven of dat laten doen door je advocaat.
  3. Uitspraak van het gerechtshof: Nadat de rechter alles heeft bekeken, krijg je een nieuwe uitspraak. Deze uitspraak is bindend en geldt voor beide partijen.

Wat kan je verwachten?

Het proces kan enkele maanden tot een jaar duren, afhankelijk van de drukte bij het gerechtshof. In die tijd blijf je meestal aan de opgelegde maatregel (zoals OTS of UHP) gebonden, tenzij de rechter anders beslist.

In cassatie gaan

Ben je het niet eens met de uitspraak van het gerechtshof, dan kan je nog in cassatie gaan bij de Hoge Raad. Hoe dat gaat lees je hier: In cassatie gaan.

Schriftelijke aanwijzingen van de gezinsvoogd

Als een ouder of kind niet luistert naar de adviezen van de gezinsvoogd, kan er een schriftelijke aanwijzing komen. Dit is een brief waarin staat wat de ouder moet doen of laten. Dit gebeurt als de gezinsvoogd denkt dat dit nodig is voor de veiligheid en ontwikkeling van het kind.

Als ouder moet je deze aanwijzing volgen. Doe je dat niet, dan kan de gezinsvoogd naar de rechter gaan. De rechter kan bijvoorbeeld een boete geven of de ondertoezichtstelling (OTS) verlengen.

Wat mag de gezinsvoogd niet doen?

De gezinsvoogd mag alleen aanwijzingen geven die gaan over de verzorging en opvoeding van het kind. Instructies die bijvoorbeeld ouders verplichten om psychologische hulp te zoeken of een onderzoek te ondergaan, vallen hier niet onder en kunnen door de rechter ongeldig worden verklaard.

Niet eens met een schriftelijke aanwijzing?

Als je het niet eens bent met een schriftelijke aanwijzing, kan je binnen twee weken bezwaar maken bij de kinderrechter. Dit doe je door zelf een brief te schrijven met jouw bezwaren, of je schakelt een advocaat in om dit voor je te regelen.

Specifieke tips voor ouders

Is je kind direct na de geboorte uit huis geplaatst? Onderstaande tips kan je gebruiken om zo goed mogelijk met deze emotionele en heftige situatie om te gaan. Het vergroot je kansen om je kind weer bij je thuis te krijgen.

  1. Zoek direct hulp en ondersteuning: Praat zo snel mogelijk met een gezinsvoogd of andere hulpverleners om te begrijpen waarom de uithuisplaatsing heeft plaatsgevonden. En wat er nodig is om het kind mogelijk weer thuis te krijgen. Overweeg om een maatschappelijk werker te raadplegen om te helpen omgaan met de emotionele impact van de uithuisplaatsing.
  2. Zorg voor een duidelijk plan: Werk samen met de gezinsvoogd aan een duidelijk actieplan dat de stappen beschrijft die je moet nemen om de situatie te verbeteren en om je kind weer thuis te krijgen. Zorg ervoor dat je specifieke doelen en deadlines hebt voor de stappen die je moet nemen.
  3. Documenteer alles: Documenteer alle communicatie, afspraken en voortgang met hulpverleners. Dit kan belangrijk zijn voor toekomstige juridische procedures en om aan te tonen dat je actief bezig bent met verbetering.
  4. Blijf betrokken: Indien een bezoekersregeling mogelijk is, zorg dan dat je deze afspraken op papier krijgt. En dat je je kind ook bezoekt op de afgesproken momenten. Dit laat zien dat je betrokken bent bij zijn of haar leven.
  5. Informeer jezelf over je rechten: zoek juridische hulp en raadpleeg een advocaat die gespecialiseerd is in jeugdzorg om je rechten en plichten te begrijpen. Zij kunnen je ook helpen bij juridische procedures en het opstellen van documenten.
  6. Ga direct naar de rechtbank: Het is belangrijk om direct naar de rechtbank te gaan, zodat alle afspraken officieel worden vastgelegd. Dit voorkomt misverstanden en beschermt je rechten. Door tijdig actie te ondernemen, blijf je betrokken bij het proces en vergroot je de kans op een eerlijke behandeling. De rechtbank kan je ook adviseren over de volgende stappen.

Tip van een ouder: wanneer je weerstand voelt tegen pleegouders of hulpverleners, probeer dan te focussen op wat goed gaat voor je kind. Stel jezelf vragen zoals: Heeft mijn kind een schoon bed? Wordt het goed verzorgd? Door je te richten op wat positief is en wat je zelf kunt bijdragen, kun je de situatie beter accepteren en effectiever samenwerken.

Meer weten over dit onderwerp?

Lees ook de artikelen:

Heb jij vragen of wil jij jouw verhaal delen? Meld je dan gratis aan voor het Ouderportaal.

Over de schrijver
Marianne van de Werken is (onderzoeks)journalist en freelance schrijver. Samen met haar man heeft ze twee dochters (2016 en 2019). Door haar juridische achtergrond en ervaringen met vechtscheidingen en de bijbehorende hulpverlening in haar directe omgeving, besloot Marianne in 2020 om dieper in dit onderwerp te duiken. Daarbij is het laten horen van de stem van de mensen die het aangaat wat haar betreft het allerbelangrijkst. En dat is ook waarom ze graag voor Ouderpeilpunt schrijft: ze schrijft er niet over de betrokken ouders, maar samen met deze ouders.
Reactie plaatsen