Heeft je kind een probleem en heb je jouw kind aangemeld voor hulp bij de instanties? Dan begint vaak het wachten…
Wachten op hulp na een diagnose voor het gedragsprobleem van je kind. Of wachten op andere hulp voor je kind als het 18 is geworden. Of wachten op een pleeggezin bij uithuisplaatsing. Of wachten op een plek in het speciaal onderwijs. Hoe ga je daarmee om? Wachten kan namelijk heel frustrerend zijn.
Als je voor je kind op een wachtlijst staat en niet meteen de hulp krijgt die nodig is, kun je het gevoel krijgen dat je geen regie meer hebt. Dat je overgeleverd bent aan het tempo en de procedures van instanties. Waar kun je allemaal tegenaan lopen als ouder als je moet wachten op instanties?
Als je eenmaal professionele hulp hebt gevraagd voor je kind, heb je vaak al een hele weg afgelegd. In je hoofd, in gesprekken met anderen, in overleg met professionals en instanties.
Je hikt er eerst tegenaan, maar dan hak je de knoop door en vraag je officieel hulp aan bij een instantie. Op dat moment zit de situatie jou al heel hoog. Je wilt direct de hulp erbij om met de situatie aan de slag te kunnen.
Maar helaas, vaak kun je niet meteen geholpen worden als je een aanvraag bij een instantie hebt gedaan. Vaak kom je eerst op een wachtlijst. Na lang wikken en wegen ben jij zo ver, maar de instantie nog niet.
Wanneer krijg je als ouder met instanties te maken als je hulp wilt voor je kind? Hieronder de meest voorkomende situaties.
Je kind heeft een diagnose gekregen en je hebt hulp nodig. Als blijkt na testen en een diagnose dat je kind een gedragsstoornis heeft of een gedragsprobleem, wil je hulp. Tussen de hulpaanvraag en het krijgen van hulp kan een wachttijd zitten.
Je kind heeft hulp, wordt 18 en blijft ook dan hulp nodig hebben. Voor kinderen tot 18 jaar is er jeugdhulp vanuit de Jeugdwet. Na je 18de kun je ook hulp krijgen, maar dan niet langer via deze Jeugdwet.
Dan ga je in de meeste gevallen naar de volwassen GGZ of hulp vanuit de Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning). Bij deze overstap krijg je met andere instanties te maken en kan er opnieuw wachttijd zijn.
Je hebt te maken met uithuisplaatsing. De situatie bij jullie thuis kan zo zijn dat je kind een uithuisplaatsing krijgt. Of dat nou terecht of onterecht is, in alle gevallen moet je moet wachten op wat er komt. Wachten op een plek voor je kind, een plek die instanties voor je zoeken.
Je wilt dat je kind speciaal onderwijs krijgt. Ook in deze situatie moet je wachten. De huidige school vindt er wat van, een nieuwe school voor speciaal onderwijs moet plekken hebben. Ook in dit geval ben je afhankelijk van instanties.
Als je moet wachten op instanties voor hulp aan je kind, lopen de meeste ouders tegen de volgende zaken aan.
Om de wachttijd goed door te komen, moet je als ouder sterk staan. Je hebt twee dingen vooral nodig: je moet sterk staan en aan de andere kant ook meebewegen. De kunst is daar een goede balans in te houden.
Sterk staan wil zeggen dat je goed voor jezelf en voor je kind moet kunnen opkomen. Dat je mondig bent. Als je alleen maar de instanties laat bepalen wat goed is, kan dat goed, maar ook fout uitpakken. Misschien laat je je dan meesleuren in iets wat je eigenlijk helemaal niet wilt.
Meebewegen wil zeggen dat je ook geduld nodig hebt en begrip voor de instanties. Met een beetje begrip en tact van jouw kant, gaan deuren vaak sneller open.
Je vindt in de kennisbank van Ouderpeil talloze blogs die je helpen.