Wat ongeloof op school kan doen met je kind

Ellis is 37 jaar en heeft drie dochters. De oudste dochter Joy zat drie jaar geleden niet lekker in haar vel. ‘Veel huilen, onzeker, terugtrekken, geen zin in school. Huiswerk vond ze heel frustrerend. Ze kon ontzettend boos en verdrietig worden als het even niet ging.’

‘We gingen langs de huisarts en die verwees ons naar de kinderpsycholoog.  Zij vermoedde dat Joy een soort van depressie had en een angststoornis had ontwikkeld. ‘Misschien ligt de lat op school te hoog’, zei ze. Joy heeft nogal perfectionistische trekjes.’

Angststoornis

Uit de psychologische test die volgt blijkt dat Joy inderdaad een angststoornis heeft. Daarnaast wordt duidelijk dat Joy het beste leert door praktisch bezig te zijn en dat ze moeite heeft met de normale manier van leren; tafels stampen, topografie, woordjes leren en begrijpend lezen. Ellis: ‘Joy kreeg een mindfullnesscursus en Jolanda werd onze coach. Zij is naast gezinscoach ook creatief therapeut. Erg fijn, want voor Joy was het belangrijk om meer met haar handen aan de gang te gaan.’

Emoties

Het belangrijkste en lastigste waar Jolanda het gezin bij helpt is school ervan te overtuigen dat er iets mis is. Zowel de leerkracht, de intern begeleider als de directeur vinden het moeilijk te geloven dat Joy juist lacht als ze angstig is. Ellis: ‘Ik was heel blij met Jolanda aan mijn zijde. Als ouder reageer je vanuit je emoties en Jolanda kon het als buitenstaander beter verwoorden.  Ik kreeg daardoor echt het gevoel: ik sta er niet alleen voor.’

Bewijs

Jolanda en Joy gaan samen wandelen, werken samen aan een surprise en Jolanda doet kaartspelletjes met alle drie kinderen uit het gezin.  Al snel voelt Joy zich door Jolanda’s betrokkenheid zo op haar gemak, dat ze ook haar verdrietige buien laat zien. ‘Eén keer was Joy zo verdrietig dat ze niet uit bed wilde komen. Jolanda moest een uur lang met haar praten. “Dit bedoel ik dus’, zei ik, bijna opgelucht dat ik nu bewijs had. ‘Ik geloofde je wel hoor’, zei Jolanda meteen.’

Weer plezier in school

Het lukt uiteindelijk om de leerkracht van groep 6 te laten inzien dat er wat aanpassingen nodig zijn voor Joy. Een overzichtelijk schriftje met maximaal drie huiswerkopdrachten per keer, een pictogrammenbordje met afbeeldingen van wat er van haar wordt verwacht en extra uitleg voor vakken als topografie. Alles laagdrempelig, zodat Joy weer plezier krijgt in school.

Beren op de weg

Op de helft van het daaropvolgende schooljaar merken ze dat het erg goed gaat. Joy voelt zich gehoord en begrepen en ze krijgt weer zelfvertrouwen. In de les durft ze haar vinger op te steken als ze iets niet snapt. Ze heeft het gevoel: ik hoor er ook bij. Tijd om de behandeling af te sluiten. Ellis: ‘Ik vond dat heel spannend en zag ontzettend veel beren op de weg. Daar heb ik veel met Jolanda over gesproken zodat ik er uiteindelijk ook weer in begon te geloven.’

Onzin

In groep acht gaat het helaas toch bergafwaarts. Joy krijgt een nieuwe juf – een van de oude stempel – en die vindt alle speciale aanpassingen onzin en wil er niet aan meewerken. Ook wordt Joy gepest. Zes weken later heeft ze zoveel lichamelijke klachten dat ze bijna niet meer naar school kan. Voor de zekerheid laten ouders een  bloedonderzoek doen bij de huisarts, maar daar komt niets uit. Totdat Joy uiteindelijk zelf zegt: ‘Mam, het lukt mij toch niet, kan Jolanda weer komen?’

Gesprekken

Jolanda gaat vervolgens vooral bezig met de school van Joy. Ellis: ‘We hebben allerlei gesprekken gevoerd, zelfs met de directeur erbij.’ Tijdens een van de vervolggesprekken met Jolanda neemt Joy het voortouw: ‘Wil je mij langs school brengen? Ik wil graag aan de juf vertellen dat ik word gepest, zodat ze er een beetje op kan letten.’ Joy doet haar verhaal en vraagt de juf dringend te beloven het niet in de klas ter sprake te brengen.

Ongeloof

De donderdag erna komt er een meisje huilend naar Joy toe: ‘Sorry, sorry, dat ik je heb gepest’. Wat blijkt: de juf is toch naar één van de pestkoppen gegaan. Ellis is met stomheid geslagen en vraagt meteen een gesprek met de juf en de directeur aan. Ook nodigt ze Jolanda hiervoor uit. Ook na dit gesprek loopt het gezin continu tegen ongeloof aan van de school.

Goede overdracht

Ellis begint zich steeds grotere zorgen te maken over de overgang naar de middelbare school. ‘Ik wil een goede overdracht, maar daar had ik weinig vertrouwen in doordat de school ons niet serieus nam. Jolanda heeft ervoor gezorgd dat er een externe deskundige kwam, die een zogenaamd groei document heeft gemaakt. Daarin staat onze visie en die van de school. Jolanda heeft ook een mooie bijdrage geschreven over haar zorgen.’

Overwinning

Het gaat door alle inzet nu een stuk beter. Ellis: ‘Drie weken geleden had Joy schoolkamp. Vlak daarvoor heeft ze nog een gesprek op de Opvoedpoli gehad waarin ze haar onzekerheden over het kamp besprak. Ze is naar het kamp gegaan en het is goed bevallen. Dat is een grote overwinning. Ze is enorm gegroeid en als ze toch gefrustreerd raakt, wordt ze niet meer boos, maar gaat ze even op haar kamer afkoelen. Uit zichzelf. Vroeger durfde ze niet eens eventjes alleen in de hal achter te blijven, zo angstig was ze.’

Vertrouwen

Jolanda’s zorg heeft veel voor het gezin betekend. Ellis: ‘In tegenstelling tot de school verdiepte zij zich echt in Joy. Met alle spanningen in huis was het zo fijn om iemand in de buurt te hebben die altijd voor je klaar staat. We hebben nu vertrouwen in de overgang naar de middelbare school, al wordt het wel erg spannend. Gelukkig weten we dat we altijd terug kunnen vallen op Jolanda.’

De namen van Ellis en Joy zijn gefingeerd

Gerelateerde informatie

In de kennisbank van Ouderpeilpunt vind je honderden blogs met handige tips en adviezen. Heb je deze blogs al gelezen:

Wil je jouw verhalen?

Wil je, als ouder, jouw zorgen en verhaal delen met andere ouders en tips van anderen krijgen? Meld je aan bij Ouderpeilpunt ouderportaal. Als ouder sta je er niet alleen voor. Er zijn veel ouders die dezelfde uitdagingen tegen komen. Via het Ouderpeilpunt ouderportaal kun je je ervaringen delen met andere ouders. Het ouderportaal is de plek waar ouders elkaar vinden voor steun en advies. In een afgeschermde en veilige omgeving vind je een luisterend oor van lotgenoten.

Naar het Ouderportaal

Over de schrijver
Ingrid is hoofdredacteur, positivo van het eerste uur, verhalenverteller en houdt ervan om iedereen mee te nemen in haar enthousiasme.
Reactie plaatsen