Kind met autisme naar school

Veel kinderen met autisme vinden naar school gaan moeilijk. Wat kun je als ouder doen als je ziet dat je kind met school worstelt? Ava’s oudste zoon Erik (21) heeft klassiek autisme. Zijn schoolcarrière was een zoektocht van zwoegen, vallen en weer opstaan. Gelukkig heeft hij nu zijn draai gevonden. Ava: “Een kind is zoveel meer dan zijn autisme!”

Kind met autisme op de kleuterschool

De kleuterschool was heel moeilijk voor Erik. Na een dag op school was hij zo gefrustreerd dat hij thuis met stoelen gooide. “Erik haatte school. Hij was elke dag overstuur en overprikkeld. De juffen begrepen er niets van. Wij meldden hem aan voor de ggz, maar vanwege de wachtlijst zou het maanden duren voor hij hulp zou krijgen.”

Thuisonderwijs

Op dat moment kreeg Ava’s man het aanbod om een paar jaar in het buitenland te gaan werken. “Ik dacht meteen: dat moeten we doen. Dan geef ik Erik thuisonderwijs en heeft hij de rust die hij nodig heeft. En zo ging het ook. Mijn zoon werd een totaal ander kind! Ons leven was heel gestructureerd en voorspelbaar. Dat werkte heel goed voor Erik. Het hele gezin kwam tot rust.”

Kind met autisme op school

Maar terug in Nederland ging het opnieuw niet goed op school. Ook was het lastig om een middelbare school te kiezen. “Erik heeft een heel hoog IQ. Maar hij kan zich niet goed uitdrukken in woorden. Vwo was daarom te moeilijk voor hem. Maar een te laag niveau bracht hem te weinig uitdaging.”

“Erik probeerde het eerst op de havo. Dat ging niet goed. Hij mocht apart zitten in de pauzes. Maar het waren nog steeds te veel prikkels. Aan het eind van havo 3 zat hij er psychisch helemaal doorheen. We probeerden hulp te krijgen. Maar Erik kwam weer op een wachtlijst terecht.”

Van de havo naar het mbo

“Niet lang daarna kregen we een beschikking voor speciaal onderwijs. Maar de havo op de speciale school bij ons in de buurt ging daar net weg. Gelukkig konden we toen opnieuw een tijdje naar het buitenland. Thuisonderwijs bracht ons allemaal weer tot rust.”

Toen het gezin terug verhuisde naar Nederland, waren ze vergeten dat de beschikking voor het speciaal onderwijs nog geldig was. De havo-school waar haar jongens zaten, wilde hen niet meer terug. Dus probeerde Erik het op een mbo-school. Maar ook dat ging slecht. “Erik redde het niet. Hij begreep de wereld van school niet.Hij werd zwaar depressief. Maar wéér was er geen hulp.”

Zwaar overprikkeld op school

“We probeerden nog een andere mbo, maar ook daar liep hij vast. Erik snapte gewoon niet wat ze van hem wilden. Hij was zo gefrustreerd. Hij deed zo verschrikkelijk zijn best. Maar hij raakte constant overprikkeld.”

Ava nam een radicaal besluit. “Ik zei: stop. Dit gaat zo niet. We doen even geen school meer.”

Kinderen in hun kracht zetten

Ava werkt sinds een paar jaar zelf als docent in het SBO. Ze herkent veel van de worstelingen van haar eigen kinderen bij haar leerlingen op school.

“Ik vind dat scholen veel te veel gericht zijn op leren alleen. In mijn klas zit een jongen die zich niet goed kan concentreren. Hij laat daardoor gedrag zien dat voor anderen lastig is. Maar tijdens een muziekles bloeide die jongen helemaal op. Hij had een lach op zijn gezicht en straalde van enthousiasme.

Toen dacht ik: waarom geven we hem tijdens de les geen koptelefoon met muziek? Ik durf te wedden dat hij zich dan beter kan concentreren. Mijn collega’s zijn bang dat hij zijn opdrachten dan niet af krijgt. Maar ik denk dan: hij leert nu al helemáál niets!

Dat bedoel ik met dat we te veel gefocust zijn op leren alleen. We moeten die kinderen eerst in hun kracht zetten. Op zoek gaan naar hun talenten. Kijken naar wat ze wél kunnen en wat ze nodig hebben om daarin verder te groeien. En als dat voor nu een koptelefoon met muziek is: so what?”

REA College voor jongeren met autisme

Ava’s zoon Erik zat een paar maanden thuis. Totdat iemand hem wees op het REA College. Dat is een school voor jongeren boven de 18 met autisme of niet-aangeboren hersenletsel. Daar was Erik welkom. Hij volgt daar nu een opleiding om conciërge te worden.

“Het gaat goed met hem! Het is zo fijn dat hij na al die jaren zwoegen, vallen en weer opstaan nu een plek heeft gevonden waar hij zichzelf kan zijn. Hij loopt zelfs stage op een middelbare school. Daar zijn ze ook vol waardering over hem.”

Kijken naar wat een kind wél kan

“Op het REA hebben ze vanaf het begin gekeken naar wat Erik wél kan. En ze vertellen hem wat hij allemaal goed doet. Daardoor voelt hij voelt zich weer gewaardeerd. En hij heeft geleerd om vanuit zijn kracht te denken. Dat is zo belangrijk. Een kind is zoveel meer dan zijn autisme!”

“Mijn missie is dat de wereld de kracht van kinderen met autisme ziet. Ik wil dat mensen aan een kind zelf vragen: wat heb jij nodig om in je kracht te kunnen staan? En hoe kunnen wij jou daarbij helpen? In plaats van voor het kind te bepalen wat hij nodig heeft. Ik vind het ook heel belangrijk om ouders daar veel meer bij te betrekken. Samen kun je zoveel meer!”

Gerelateerde informatie

In de kennisbank van Ouderpeilpunt vind je honderden blogs met handige tips en adviezen. Heb je deze blogs al gelezen:

Ontroerende verhalen in je inbox?

Wil je meer lezen over autisme, ADHD of speciaal onderwijs? En wil jij elke maand de nieuwste verhalen van ouders in je inbox ontvangen?

Over de schrijver
Sonja Alferink is journalist en freelance schrijver. Samen met haar vriendin heeft ze een zoon. Ze heeft het tot haar missie gemaakt om mensen een stem te geven die te weinig worden gehoord. Op het Ouderpeilpunt onderzoekt ze graag de rechten van ouders en welke stappen je kunt nemen. Sonja schrijft ook voor De Volkskrant, Vrij Nederland, Het Parool en magazine &C.
Reactie plaatsen