Mijn zoon is uit huis geplaatst: 4 tips om deze periode door te komen

Het voelde als falen, toen Linda’s zoon (10) uit huis werd geplaatst. En tegelijkertijd was het voor iedereen in het gezin een opluchting. ‘Het was een noodoplossing. We konden hem geen veilige plek meer bieden.’

‘We hebben onze zoon geadopteerd toen hij vijf jaar was. Een heerlijk ventje is het. Maar wel een met een rugzak. Hij heeft een posttraumatische stoornis en hechtingsproblematiek.

Paniekaanvallen

Rond zijn negende jaar liet hij merken dat hij zich niet begrepen voelde. Hij had depressieve klachten en paniekaanvallen. Tijdens zo’n aanval huilde en schreeuwde hij. Hij werd ook heel fysiek naar ons toe.

We zochten een oplossing binnen jeugdzorg en ggz, maar behandelaars zeiden: “Het gaat wel goed met hem.” Ondertussen werd zijn gedrag en de paniekaanvallen steeds heftiger. We konden hem geen veilige plek meer bieden.

Zelf gekozen voor uithuisplaatsing

In een crisis, toen hij heel fysiek werd, hebben we de Horizonlocatie Bergse Bos gebeld. We wisten niet meer wat we moesten doen. We besloten om hem uit huis te laten plaatsen.

Het gevoel was heel dubbel. Ik wilde hem het liefst heel dicht bij me houden, maar het was ook een opluchting. Hij was nu op een plek waar mensen hem konden helpen.

Op het moment dat hij ergens anders woont, ga je mee in de stroomversnelling. Hij kreeg verschillende therapieën en wij kregen ouderbegeleiding. Ik wilde zoveel mogelijk in contact met hem blijven. We waren meerdere keren per week bij hem en we belden op vaste tijden.

4 tips voor ouders

De vier maanden dat mijn zoon niet thuis woonde, waren heftig. Ik heb veel gepraat met mijn man en mensen uit mijn omgeving. Je wilt zo snel mogelijk verder met je complete gezin. In die periode heb ik een aantal dingen geleerd. Misschien helpen deze tips ouders in een vergelijkbare situatie.

Verwijt jezelf niets

Je voelt dat je faalt. Dat gevoel blijft. Maar verwijt jezelf niets. Vertrouw erop dat je echt alles hebt gedaan om de situatie te veranderen. Wij kregen die bevestiging van hulpverleners van het Bergse Bos. Ze zagen dat het echt niet meer ging. En ze leerden ons om op een andere manier met hem om te gaan.

Vertrouw de hulpverleners

Het is niet makkelijk, maar ga ervanuit dat ook de hulpverleners het beste met je kind voor hebben. Wij hebben veel gepraat met hulpverleners en merkten dat ze echt naar ons luisterden. Dat droeg bij aan het vertrouwen.

Betrek je kind bij je gezin

Ondanks dat onze zoon niet meer thuis woonde, bleef hij een onderdeel van ons gezin. Het was voor ons vanzelfsprekend dat wij met hem naar de huisarts gingen of nieuwe kleding voor hem kochten. Mijn oma overleed in de periode dat mijn zoon was opgenomen. Het stond voor mij buiten kijf dat hij bij de begrafenis was. Maar hoe regel je dat? Ik was emotioneel vanwege het verlies, maar ook vanwege mijn zoon die niet thuis was.

Uiteindelijk is een van zijn begeleiders mee gegaan. Onze zoon zat bij ons en de begeleider iets verderop. Zo hoefde ik me geen zorgen te maken, want hij kon ingrijpen als dat nodig was. Ik vond dat een mooie manier van meedenken.

Bouw langzaam af

Na vier maanden bouwden we het wonen bij Bergse Bos langzaam af. In die periode kwam een begeleider bij ons thuis om te kijken hoe het ging. De hulpverlener lette erop of we niet opnieuw in dezelfde val stapten.

Mijn zoon zoekt de grens op door zijn hechtingsprobleem. Zijn overlevingsstrategie is vechten. Het is verleidelijk om in de strijd mee te gaan, maar dat levert een conflict op. En dat is voor hem onveilig. We leerden om met humor de strijd te omzeilen.

Mijn zoon woont nu weer thuis en zit inmiddels in de puberteit. Het gaat goed met ons gezin.’

Gerelateerde informatie

In de kennisbank van Ouderpeilpunt vind je honderden blogs met handige tips en adviezen. Heb je deze blogs al gelezen:

Wil je jouw verhalen delen?

Word jouw kind binnenkort ook uit huis geplaatst? Wil je, als ouder, jouw zorgen en verhaal delen met andere ouders en tips van anderen krijgen? Meld je aan bij Ouderpeilpunt ouderportaal. Als ouder sta je er niet alleen voor. Er zijn veel ouders die dezelfde uitdagingen tegen komen. Via het Ouderpeilpunt ouderportaal deel je jouw ervaringen met andere ouders. Het ouderportaal is de plek waar ouders elkaar vinden voor steun en advies. In een afgeschermde en veilige omgeving vind je een luisterend oor van lotgenoten.

Naar het Ouderportaal

Over de schrijver
Patricia Jaspers is freelance copywriter en moeder van een zoon (2018). Op het Ouderpeilpunt werkt ze als eindredacteur, en als het even kan schrijft ze zelf ook een verhaal. Met de artikelen op Ouderpeilpunt hoopt ze jou als ouder te helpen en te inspireren over het opvoeden van een bijzonder kind.
Reactie plaatsen