Wat doe je als je kind wordt mishandeld? Waar meld ik kindermishandeling?

Wat doe je als je kind wordt mishandeld? Waar meld ik kindermishandeling?

Kindermishandeling signaleren is lastig, maar wat doe je als jouw kind mishandeld wordt in een organisatie voor jeugdzorg? Waar meld je (lichamelijke of geestelijke) kindermishandeling? Kun je kindermishandeling ook anoniem melden of aangeven? 

En wat gebeurt er na de mishandeling? Wat heeft je kind nodig in deze periode? Wat kun jij voor je kind betekenen? En hoe zorg je ervoor dat jij zelf ook overeind blijft? Dat en meer lees je in dit uitgebreide artikel.

Wordt je kind te hard aangepakt? Kaart het aan!

Wanneer is iets kindermishandeling? De grens bij een jeugdzorginstelling en pleeggezin tussen wat wel en niet mag, is soms lastig te trekken. Maar als jíj vindt dat jouw kind op wat voor manier dan ook te hard is aangepakt, trek dan aan de bel. Jij kunt als ouder heel goed een inschatting maken of er goed is gehandeld of dat er een grens is overschreden. Luister daar naar en als het nodig is: kom dan in actie.

Neem contact op met de mentor of een vertrouwenspersoon

  1. Neem contact op met de mentor van je kind of een ander contactpersoon binnen de organisatie 
  2. Neem contact op met jullie jeugdbeschermer of onafhankelijk cliëntondersteuner (je kunt de gegevens opvragen bij de organisatie of gemeente) 
  3. Vertel dat je je zorgen maakt 
  4. Vraag hoe de leidinggevende met het incident is omgegaan 
  5. Vraag wat er is gebeurd om de situatie te verbeteren

Of neem contact op met AKJ

Je kunt ook contact opnemen met een onafhankelijke vertrouwenspersoon van het AKJ. Zij kunnen je advies geven en helpen bij het indienen van een officiële klacht. Dat kan een goede stap zijn als je vindt dat de organisatie niet goed op het incident of jouw zorgen reageert. Bijvoorbeeld: je wordt niet serieus genomen of er wordt te weinig gedaan om de situatie te verbeteren.

Agressie op de groep 

Het kan ook gebeuren dat jouw kind niet zelf agressief wordt aangepakt, maar om zich heen wel veel agressie ziet. Bijvoorbeeld andere kinderen die elkaar steeds in de haren vliegen op de groep. Of een hulpverlener die steeds te boos wordt op een ander kind. Dat kan voor jouw kind net zo goed een gevoel van onveiligheid creëren.  

Mijn kind wordt geslagen door ander kind

Mishandeling gebeurt niet altijd door een hulpverlener: het kan ook zijn dat je kind wordt geslagen of gepest door een ander kind binnen het pleeggezin of de groep.  

Als dat zo is, trek dan ook aan de bel. Ga erover in gesprek met de mentor, jeugdbeschermer, cliëntondersteuner of een andere (contact)persoon van de organisatie. Geef aan dat je een veilige omgeving wilt voor je kind. Vraag wat ze er aan gaan doen om daarvoor te zorgen.

Wat gebeurt er na kindermishandeling? 

Je wordt gebeld door een jeugdzorgorganisatie met verschrikkelijk nieuws: bij een gebeurtenis is jouw kind mishandeld. Of je denkt zelf dat jouw kind expres pijn wordt gedaan en bespreekt dit met de mentor van je kind of een vertrouwenspersoon. Maar wat gebeurt er dan? 

Wat gebeurt er bij mishandeling door een hulpverlener? 

De hulpverlener die jouw kind heeft mishandeld, mag een tijd niet werken. De organisatie start een onderzoek, vertelt locatiemanager bij iHUB Carina van Dam. De organisatie doet zelf een melding bij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd. Bij zware kindermishandeling doet de organisatie ook aangifte bij de politie. 

Wat gebeurt er met je kind? 

Daarna wordt gekeken wat het beste is voor het kind. Carina van Dam: “Dat gebeurt in overleg met de deskundigen binnen de jeugdorganisatie en als dat kan ook met de ouders en het kind zelf.” Als het beter is voor het kind, dan kan er voor het kind een overplaatsing worden aangevraagd.  

Carina van Dam:

“Als een kind extra hulp of begeleiding nodig heeft, dan kan dat op verschillende manieren. Bijvoorbeeld: praten met een vertrouwenspersoon, traumatherapie, gesprekken met hulpverleners van de groep (niet met de dader), steun van Stichting Slachtofferhulp of hulp bij een eventuele aangifte.”

 

Lichamelijk onderzoek bij de huisarts

Als je kind slachtoffer is geworden van lichamelijke mishandeling (bijvoorbeeld slaan, schoppen, knijpen, haren trekken) of seksueel geweld, dan is naar de huisarts gaan een goede eerste stap. De huisarts kan lichamelijk onderzoek doen en eventuele verwondingen behandelen.  

Zo’n onderzoek is ook belangrijk als je (nu of op een later moment) aangifte wil doen bij de politie. Een lichamelijk onderzoek kan namelijk belangrijk zijn als bewijs. Een medisch rapport van de huisarts helpt je op een later moment ook bij het krijgen van een schadevergoeding.

Bespreek dit met de instelling. Geef aan dat je dit belangrijk vindt en dring er op aan dat zo’n onderzoek kan plaatsvinden.

Zorg dat je betrokken blijft 

Trek aan de bel als je vindt dat je niet genoeg wordt betrokken bij het overleg over wat nodig is voor jouw kind. Zeg dat jij als ouder meer betrokken wil worden en dat je daar recht op hebt. Zolang jij het gezag over je kind hebt, heb je het recht (en zelfs de plicht) om beslissingen te nemen die belangrijk zijn voor je kind. 

Een ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing betekent niet dat je het ouderlijk gezag kwijt bent. Maar let op: je deelt dit gezag waarschijnlijk wel met de gezinsvoogd. Die heeft dus ook een stem. Maar de organisaties kunnen jou als ouder níet buiten spel zetten. Belangrijke beslissingen nemen jullie samen.

Wat je kunt doen: bel met een onafhankelijke instelling

 

  1. Benader het AKJ
    Daar werken onafhankelijke vertrouwenspersonen die advies geven aan jongeren en ouders. Het telefoonnummer is: 088 555 1000. Je kunt ook een online formulier invullen, dan word je teruggebeld.


  • Benader het AKJ. Daar werken onafhankelijke vertrouwenspersonen die advies geven aan jongeren en ouders. Het telefoonnummer is: 088 555 1000. Je kunt ook een online formulier invullen, dan word je teruggebeld.

 

  • Ga naar een cliëntondersteuner. Deze persoon is in dienst van de gemeente en niet bij de jeugdzorgorganisatie zelf. Je moet de contactgegevens wel opvragen bij de jeugdzorgorganisatie.

 

  • Bel met Veilig Thuis. Dit is het landelijk advies- en meldpunt voor huiselijk geweld en kindermishandeling. Zij kunnen je tips geven over waar je het beste een melding kunt maken.


Waar kan je kind terecht?

  1. AKJ (onafhankelijk klachten- en adviesbureau jeugdzorg), zie ook deze folder
  2. Fier (gespecialiseerd in geweld, met een speciale chat voor kinderen en jongeren)
  3. De Kindertelefoon: chatten of bellen
  4. Klokhuis (een speciale uitzending over mishandeling)
  5. De Kinderombudsman (informatie over wat je rechten zijn)

Welke hulp is er voor mijn kind?

De jeugdzorginstelling denkt mee over wat je kind nodig heeft na een gebeurtenis met geweld of een andere vorm van kindermishandeling. Jij kunt zelf ook kijken welke ondersteuning buiten de organisatie te vinden is. Het kan gaan om steun bij het verwerken van gevoelens, zoals boosheid, verdriet en angst. En om hulp bij zaken, zoals aangifte doen bij de politie, vergoeding van de schade aanvragen of een klacht indienen.  

In een ander artikel uit onze kennisbank lees je hoe Jasper als kind ernstig is mishandeld in een pleeggezin. Hij vertelt dat nazorg superbelangrijk is. Daarom vind je hieronder meer informatie over de hulp en begeleiding. Want, zoals Jasper zegt: “Als het zo heftig is als bij mij is geweest, dan heb je echt begeleiding nodig. Dan moet je leren hoe je het weer ‘heel’ maakt en om je te helpen bij de verwerking. Ook na je 18de, want dan sta je er vaak ineens alleen voor.”

Slachtofferwijzer

Op de website van Slachtofferwijzer vind je een heel goed overzicht van wat je kind nodig heeft in deze situatie. Waar je terecht kunt en waar je verder allemaal aan moet denken. Er is ook een pagina met informatie voor familie en vrienden van slachtoffers. Daarop vind je tips hoe jij je kind het beste kunt helpen.

Slachtofferhulp Nederland

Slachtofferhulp Nederland is de grootste overkoepelende hulporganisatie voor slachtoffers in allerlei situaties. Ook als je slachtoffer bent geworden van kindermishandeling of kindermisbruik kun je er goed terecht. Ze bieden:

  1. Juridische hulp en begeleiding bij het strafproces
  2. Ondersteuning bij het verkrijgen van een schadevergoeding
  3. Praktische hulp, zoals het invullen van bepaalde formuleren 
  4. Emotionele steun bijvoorbeeld via contact met lotgenoten
  5. Tips voor dierbaren over hoe je een slachtoffer van geweld kunt helpen

Hulp van een psycholoog

Als jouw kind een behandeling bij een psycholoog of psychotherapeut nodig heeft, moet je eerst naar de huisarts. Deze moet jullie doorsturen.  

Voordat je naar de huisarts gaat, kun je zelf alvast zoeken naar een psycholoog of een praktijk bij jullie in de buurt. Je kunt op deze website ook uitzoeken welke hulp de zorgverzekering betaalt. Overleg daarna met je huisarts of hij het ermee eens is.

Centrum Seksueel Geweld

Als je kind slachtoffers is van seksueel geweld, kun je contact opnemen met het Centrum Seksueel Geweld. Daar werken speciaal opgeleide medewerkers die elke dag kinderen en jongeren helpen die dit hebben meegemaakt. Ze kunnen een luisterend oor bieden, maar ook andere vormen van hulp.

Wat kan ik voor mijn kind betekenen?

Het belangrijkste antwoord op deze vraag is: er zijn voor je kind. Laat je kind weten dat je het steunt en er voor hem/haar bent. Vertel dat je van je kind houdt. Probeer te zien wat het nodig heeft.  

Als je kind niet meer bij jou woont, ga dan vaker op bezoek als dat mogelijk is. Of bel vaker. Zolang de boodschap maar is: ik ben er voor je, ik steun je en je kunt bij mij terecht. Juist de steun van jou als ouder is nu heel erg belangrijk.

Hoe reageert een kind op mishandeling?

Ieder kind reageert anders op een heftige gebeurtenis. De een keert in zichzelf, de ander is heel verdrietig of bang, en weer een ander kind worstelt met boosheid of agressie. Deze reacties kunnen elkaar ook afwisselen. 

Kleine kinderen kunnen soms ook even vergeten wat er aan de hand is: het ene moment zijn ze verdrietig, het volgende moment lachen en spelen ze alsof er niets is gebeurd. Dat is een normale reactie: het is een manier om de gevoelens in de hand te houden en te verwerken.

Hoe praat je met je kind over kindermishandeling?

  1. Benadruk dat het niet de schuld van je kind is wat er is gebeurd. Kinderen hebben vaak het idee dat het aan hen ligt; dat zij zelf schuldig zijn aan wat hen is overkomen. Blijf je kind vertellen dat dat niet zo is. Dat de schuld bij de dader ligt, niet bij je kind. Blijf zeggen dat je kind er niets aan kan doen.
     
  2. Pas op dat je de schuldgevoelens van je kind niet veroordeelt of ontkent. Schuldgevoel is namelijk een veelvoorkomende reactie bij slachtoffers van mishandeling of misbruik. Op de website van Slachtofferhulp vind je meer tips over hoe je kunt helpen bij gevoelens van schuld en schaamte. 
  1. Vraag of je kind wil praten over wat er is gebeurd. Wil hij/zij praten? Luister dan. Wil je kind niet praten? Dring dan niet aan. 
  1. Ontken niet dat er iets aan de hand is, anders gaan kinderen er zelf over fantaseren. Geef antwoord op alle vragen, zonder je kind ongerust of bang te maken. Houd rekening met de leeftijd van je kind. 
  1. Vraag je zoon of dochter: wat heb je nodig?

Hoe kun je helpen als je je kind niet vaak ziet?

Wat nou als je je kind niet vaak ziet? Wat kun je dan voor hem of haar betekenen? Het belangrijkste blijft: er zijn voor je kind. Als dat niet kan door bij elkaar te zijn, dan op een andere manier. Schrijf bijvoorbeeld een brief of een kaart waarin je vertelt dat je van je kind houdt. Zorg dat je bereikbaar bent als je kind contact opneemt. Of ga vaker op bezoek als dat kan. In ieder geval: laat je kind weten dat je er voor hem/haar bent. Op wat voor manier dan ook. Dat is ontzettend belangrijk. 

Zorg ook goed voor jezelf

Ook voor jou als ouder is het heftig als er iets heel vervelends is gebeurd met je kind. Je wilt je kind zo goed mogelijk steunen. Dat moet ook. Maar vergeet niet om daarnaast ook goed voor jezelf te zorgen.  

Zoek tegenwicht voor alle emoties. Ga sporten of zoek andere afleiding. Juist in deze periode is het heel belangrijk dat je af en toe kunt ontspannen. Al is het maar iets kleins, zoals met iemand koffie drinken of een wandeling maken. 

Je kunt ook eens kijken op het lotgenoten-platform van Slachtofferhulp. Daar kun je in gesprek met ‘helpers' en dierbaren van andere slachtoffers. 

Als je (anoniem) je verhaal kwijt wil bij een professional, dan kan dat via MIND Korrelatie. Daar werken professionals met wie je kunt praten en die je kunnen helpen. 

Een huisartsenpraktijk heeft vaak een praktijkondersteuner (POH-GGZ) in dienst. Dat is een psycholoog bij wie je laagdrempelig en zonder kosten terecht kunt. Misschien vind je het wel fijn om af en toe even te praten over hoe het met jóu gaat.

Aangifte doen, klacht indienen, schadevergoeding eisen

Er zijn ook andere zaken waar je aan kan denken. Wil je aangifte doen en hoe werkt dat dan precies? Wil je een klacht indienen bij de jeugdzorgorganisatie, bijvoorbeeld omdat je ontevreden bent over de manier waarop zij zijn omgegaan met wat er is gebeurd? En wanneer kun je eigenlijk een financiële vergoeding van de schade eisen?

Aangifte doen van kindermishandeling

Kindermishandeling is strafbaar. Daarom kun je aangifte doen. Je kind kan dat zelf doen, maar ook jij kunt dat doen als ouder. Als je kind jonger is dan 13 jaar dan betrekt de politie je hier in elk geval bij.

Als er aangifte wordt gedaan, dan is de kans groter dat je kind een vergoeding kan krijgen. Dan staat er namelijk bij bij de politie op papier dat je zoon of dochter slachtoffer is geweest van een misdrijf. 

Twijfel je of je aangifte wil doen?

Snel aangifte doen vergroot de kans om de dader snel te pakken en te vervolgen. Maar er komen veel gevoelens bij kijken. Gelukkig zijn er organisaties die jullie hierbij kunnen helpen en ondersteunen. Medewerkers van Slachtofferhulp Nederland bijvoorbeeld. Die kunnen jou en je kind helpen met het doen van de aangifte en steun bieden.

 Als je aangifte wilt doen maar bang bent voor de dader, dan kun je bescherming aanvragen bij de politie. Lees daar hier meer over. 

Als er al voldoende bewijs is tegen de dader, dan kan de politie dit ook doorgeven aan het Openbaar Ministerie. Dan hoef je zelf geen aangifte te doen. Neem contact op met de politie (0900-8844) of met Slachtofferhulp Nederland om te bespreken of dat in jullie situatie zou kunnen.  

Aangifte van geestelijke mishandeling

Geestelijke (of emotionele of psychische) mishandeling is net zo heftig als lichamelijke mishandeling. Je kunt hier ook aangifte van doen. Geestelijke mishandeling staat in de wet helaas nog niet duidelijk als strafbaar vermeld. De nadruk ligt op lichamelijke vormen van mishandeling. 

Dat komt deels doordat geestelijke mishandeling vaak lastiger te bewijzen is dan lichamelijke mishandeling. Vaak lukt het alleen om een dader te vervolgen als er ook lichamelijke mishandeling of seksueel geweld heeft plaatsgevonden. Ook het krijgen van een schadevergoeding voor slachtoffers van ‘enkel’ geestelijke mishandeling is nog lastig. Gelukkig gaan er steeds meer stemmen op om dit wel op te nemen in de wet.  

Een tip van Slachtofferhulp Nederland: ‘‘Probeer zoveel mogelijk bewijs te verzamelen. Bewaar appjes, sms’jes, mailtjes, brieven en voicemails van de dader en houd een dagboek bij van wat er op welk moment is gebeurd.’’ Dat kan helpen om genoeg bewijs te hebben om toch met succes aangifte te kunnen doen van geestelijke mishandeling. 

Stichting het Verdwenen Zelf komt op voor slachtoffers van geestelijk en emotioneel geweld. 

Meer informatie over aangifte doen en het strafproces

Als je meer informatie wil over wat er komt kijken bij het doen van aangifte, kijk dan op de website van de politie. Op de website van Slachtofferhulp Nederland vind je meer informatie over hoe je je voorbereid, op welke manieren je aangifte kunt doen, wat er met de verdachte gebeurt, etc. 

En hier kun je lezen wat er gebeurt ná de aangifte en hoe het proces bij de rechtbank eruit ziet: wat je kunt verwachten, wat je rechten zijn en hoe het zit met straf voor de dader? 

Rechtshulp bij het strafproces

Een medewerker van Slachtofferhulp Nederland kan jou en je kind ondersteunen bij de verschillende stappen in het strafproces. Je kunt er ook voor kiezen om een speciale advocaat voor slachtoffers in te huren die jullie gedurende het hele strafproces begeleidt en opkomt voor jullie belangen. Op deze website kun je een slachtofferadvocaat vinden bij jou in de buurt. Voer je postcode in en vul  ‘slachtofferzaken’ in bij het vakje ‘rechtsgebieden’. 

Advocaten kosten meestal veel geld. Overleg vooraf met de advocaat over welke kosten je ongeveer kunt verwachten. Gemiddeld betaal je tussen de €150 en €200 per uur (!). 

Gratis slachtofferadvocaat

Als je slachtoffer bent van een geweld of misbruik kun je soms ook gratis hulp krijgen van een slachtofferadvocaat. Ben je benieuwd of jullie daar recht op hebben? Bel dan voor advies met Slachtofferhulp Nederland.

Gesubsidieerde rechtsbijstand

Als jullie geen gratis advocaat kunnen krijgen, maak je misschien wel kans op hulp van een advocaat met geld van de overheid; gesubsidieerde rechtsbijstand. Dan betaal je alleen een eenmalige eigen bijdrage. Je hebt hier alleen recht op als je inkomen en spaargeld niet al te hoog is. Lees hier meer. 

Kom je er niet goed uit? Op de website van Slachtofferhulp staat een handig hulpmiddel om uit te zoeken wat de beste mogelijkheid is voor (juridische) rechtshulp is in jullie situatie.  

Je kunt ook kijken op de website www.juridischloket.nl voor meer informatie en voor gratis advies van juristen.

Een klacht indienen over kindermishandeling

Elke jeugdzorginstelling is verplicht om een officiële klachtenregeling te hebben. Een aanpak van de klacht kan lang duren. Een klacht indienen is daarom geen handige stap als de situatie rondom je kind dringend is.  

Een klacht indienen is wel een goede stap als je vindt dat de jeugdzorginstelling niet goed of niet snel genoeg genoeg heeft gehandeld na wat er gebeurd is. Of als je het gevoel hebt dat je niet serieus wordt genomen. 

Een klacht indienen tegen de jeugdzorginstelling

Alle jeugdzorgaanbieders en gecertificeerde instellingen moeten wettelijk een klachtenprocedure hebben, en een (gedeeltelijk) onafhankelijke klachtencommissie.  

Hoe het in zijn werk gaat, kun je vinden op de website van de organisatie voor jeugdzorg of jeugdbescherming. Als je het op de website niet kunt vinden, zoek dan op internet op de naam van de organisatie en ‘klacht' of ‘klachtenprocedure'. De organisatie heeft daarnaast vaak ook folders waarin de klachtenregeling uitgelegd wordt. Of je kunt aan een medewerker vragen waar je de klachtenregeling kunt vinden. 

Als dat allemaal niet lukt, neem dan contact op met het AKJ. Daar werken vertrouwenspersonen die je verder op weg kunnen helpen.

Klachtenprocedure: anders bij elke organisatie

Het is gebruikelijk dat er eerst een gesprek volgt: met een medewerker of een leidinggevende. Als dat niets oplevert, moet je een klachtenbrief schrijven. Het AKJ kan je daarbij helpen. Als de klachtencommissie de klacht redelijk vindt, volgt er een zitting. Dat is een bijeenkomst waar jij jouw verhaal en je klacht kunt vertellen, maar de medewerker of organisatie ook. Een paar weken later neemt de klachtencommissie een beslissing.  

Officieel mag de procedure niet langer dan zes tot tien weken duren (de precieze duur staat in de informatie van de instelling). Maar in werkelijkheid duurt het vaak veel langer.  

Tip: als de afgesproken tijd verstreken is, bel gewoon op. Vraag waarom het zo lang duurt en wanneer je de volgende stap kan verwachten. 

Een klacht indienen bij het Landelijk Meldpunt Zorg (de Inspectie)

Het Landelijk Meldpunt Zorg (LMZ) is onderdeel van de Inspectie Gezondheid en Jeugd. Zij denken graag met je mee over welke stappen jouw klacht kunnen oplossen. Ernstige klachten, zoals mishandeling, legt het LMZ voor aan de inspectie. Die gaat kijken of er een officieel onderzoek nodig is.  

Als de inspectie vindt dat een officieel onderzoek inderdaad nodig is, dan vragen ze meestal eerst de instelling om zelf onderzoek te doen naar de situatie. Pas als de inspectie vindt dat de instelling dat niet goed genoeg doet, gaat ze zelf onderzoek doen.  

De jeugdzorginstelling wordt ervan op de hoogte van gebracht dat jij een klacht hebt ingediend. Behalve als je dat niet wil. Dan volgt er ook geen onderzoek, maar je klacht wordt wel anoniem vastgelegd. Als er veel klachten binnenkomen over hetzelfde, kan de inspectie besluiten om toch een onderzoek in te stellen - in dat geval zonder jouw naam te noemen.  

De inspectie kan ingrijpen als ze vindt dat de instelling geen goede maatregelen treft om de situatie te verbeteren. Bijvoorbeeld door boetes uit te delen. In het ergste geval kan de inspectie een hulpverlener uit zijn functie te zetten.  

Als je klacht gaat over een bepaalde medewerker en niet over de jeugdzorgorganisatie zelf, dan kan het LMZ deze voorleggen aan het Regionaal Tuchtcollege Gezondheidszorg (RTG).

Een klacht indienen tegen een medewerker via het tuchtrecht

Een klacht tegen een hulpverlener of medewerker kun je indienen bij de Stichting Kwaliteitsregister Jeugd (SKJ). Er start dan een tuchtrechtelijke procedure, 

een bijzondere vorm van rechtspraak voor de (gezondheids)zorg. Bij ernstige klachten kan de uitkomst hiervan zijn dat de hulpverlener een berisping (ernstige waarschuwing) krijgt of zijn of haar beroep niet meer mag uitoefenen.

 De medewerker moet wel officieel ingeschreven staan als jeugdprofessional, anders kun je tegen hem of haar geen klacht indienen. Dit kun je checken. Je kunt ook zien of de medewerker al eens eerder een tuchtrechtelijke maatregel opgelegd heeft gekregen. Als hij/zij niet bij het SKJ staat ingeschreven, maar wel in het BIG-overzicht, is dat ook goed.

Een tuchtprocedure kost vaak veel tijd. Het SKJ probeert klachten binnen een half jaar te behandelen, maar zelfs dat lukt niet altijd. Belangrijk nog om te weten: de klacht moet gaan over een situatie die niet langer dan drie jaar geleden heeft gespeeld. Anders kan ze de klacht niet meer in behandeling nemen.  

Kom je er niet uit? Vraag dan het AKJ om je te helpen.

Een schadevergoeding eisen

Als slachtoffer van lichamelijke mishandeling of seksueel misbruik kun je op verschillende manieren aanspraak maken op een financiële vergoeding. 

Schadevergoeding eisen

Als de officier van justitie besluit om de dader te vervolgen, volgt er een strafzaak bij de rechtbank. Je kunt dan ook een schadevergoeding eisen van de dader. Volgens de wet heet dat 'voegen'. Lees meer over hoe dat werkt en wat je moet doen. 

Een schadevergoeding vergoedt de kosten die je maakt door de mishandeling (bijvoorbeeld kosten voor artsen of andere hulp). Maar het kan ook gaan om ‘smartengeld’. Dat is een financiële tegemoetkoming voor de ‘immateriële’ schade die je kind lijdt: de geestelijke gevolgen van wat er is gebeurd. 

Verzekeringen

Ook via verzekeringen kun je de kosten (of een deel daarvan) terugkrijgen. Jullie zorgverzekeraar kan bijvoorbeeld de medische kosten van je kind (psycholoog, medicijnen, bezoek aan een arts) vergoeden. Of misschien heb je met je kind reiskosten gemaakt die je kunt terugkrijgen. Of jullie hebben een geplande vakantie moeten annuleren. Lees meer informatie en voorbeelden van kosten die je vergoed kunt krijgen van verzekeringen. 

Let op: je kunt de kosten niet dubbel terugkrijgen. Dus als je de medische kosten al hebt teruggekregen van de zorgverzekering, kun je dat bedrag niet ook nog terugvragen via een schadevergoeding van de dader. Dat kan wel met de kosten die de verzekering niet betaalt. 

Het Schadefonds Geweldsmisdrijven

Als je kind slachtoffer is geworden van mishandeling en daaraan ernstig lichamelijke of geestelijke klachten overhoudt, kun je mogelijk een eenmalige financiële vergoeding krijgen van het Schadefonds Geweldsmisdrijven. Je kunt daar alleen een aanvraag doen als het niet gelukt is om via de verzekering of in het strafproces een vergoeding te krijgen. Bijvoorbeeld als de dader is vrijgesproken, of de verzekeraar dekt de kosten niet. Lees meer over de vergoeding van het Schadefonds Geweldsmisdrijven

Schadevergoeding voor ouders

Op 1 januari 2019 is de Wet Vergoeding Affectieschade ingegaan. Deze wet regelt dat een naaste of dierbare van een slachtoffer soms zelf ook een financiële vergoeding kan aanvragen. Dat kan alleen in zeer ernstige situaties, waarbij het slachtoffer ‘uitzonderlijk ernstige en blijvende lichamelijke of psychische schade’ heeft opgelopen.  

De vergoeding die jij als ouder kan krijgen, is dan geen schadevergoeding maar meer een vergoeding voor het leed dat ook jou als ouder is aangedaan.  

Lees er meer over of neem contact op met Slachtofferhulp Nederland.

Meer lezen over kindermishandeling van je kind? 

In onze kennisbank vind je verschillende blogs met handige tips en adviezen. Over dit onderwerp schreven we ook:  

  1. Vermoed jij dat er sprake is van kindermishandeling? En hoe herken je kindermishandeling? 
  2. Eerst je vermoedens bespreken met je kind? Lees deze 8 tips
  3. Jasper werd mishandeld in een pleeggezin. Hij vertelt eerlijk over zijn jeugd

Heb jij te maken gehad met kindermishandeling? 

Wil je jouw verhaal over kindermishandeling delen met andere ouders en tips van anderen krijgen? Meld je aan bij het ouderportaal. Er zijn veel ouders die dezelfde uitdagingen tegen komen. Via het ouderportaal deel je jouw ervaring met andere ouders. Het ouderportaal is de plek waar ouders elkaar vinden voor steun en advies. In een afgeschermde en veilige omgeving vind je een luisterend oor van lotgenoten.

Over de schrijver
Sonja Alferink is journalist en freelance schrijver. Samen met haar vriendin heeft ze een zoon. Ze heeft het tot haar missie gemaakt om mensen een stem te geven die te weinig worden gehoord. Op het Ouderpeilpunt onderzoekt ze graag de rechten van ouders en welke stappen je kunt nemen. Sonja schrijft ook voor De Volkskrant, Vrij Nederland, Het Parool en magazine &C.
Reactie plaatsen