De problemen met mijn zoon beginnen meer en meer toe te nemen. Niet alleen thuis, ook op school. Ik voer het ene na het andere gesprek met de juf. Zij is ten einde raad en heeft nu de intern begeleider ingeschakeld. Max heeft elke middag met haar een gesprekje over hoe de dag is verlopen. Hij mag dan vertellen wat die dag goed is gegaan wat niet goed is gegaan.
Weglopen van school
Op een middag belt Max’ juf me op mijn werk. Ze is ongerust en vertelt me dat Max is weggelopen van school tijdens de les van de stagiaire. Ik laat me niet van de wijs brengen door haar paniekreactie. Ik weet dat Max in een straal van 100 meter van de school blijft en dat zijn ‘weglopen’ alleen maar is bedoeld om de aandacht op hem te richten.
Ik ben dan ook zeker niet van plan om meteen op mijn fiets te springen en naar huis te racen. En niet veel later blijkt dat mijn moederinstinct me weer niet in de steek laat. De juf belt me binnen 10 minuten terug met de mededeling dat Max weer op school is.
Stagiaire van streek
Later hoor ik van een van de andere moeders dat de stagiaire zich dood is geschrokken. Ze had tranen met tuiten gehuild, was van streek en voelde zich verantwoordelijk en schuldig. Het enige dat ik kan doen is me verontschuldigen voor Max. Ik draag Max op om ook ‘sorry’ tegen haar te zeggen en hij doet dat. Na een dikke knuffel kan ze weer lachen.
Brief van de directeur: onacceptabel gedrag in de klas
Een tijd later, op een middag in de voorjaarsvakantie, open ik de brievenbus in de hal beneden. Er zit een brief in van de school van Max. Nadat ik de envelop open en de brief lees, ben ik in shock. De directeur beschrijft een voorval op school waarin Max de hoofdrol heeft gespeeld. De directeur schrijft:
“Het volgende heeft zich een dag voor de vakantie afgespeeld in Max’ stamgroep. Tijdens de les gaat de juf heel even de gang op om iets te halen. Ze geeft de groep, 25 kinderen van vier en vijf jaar, de opdracht om even heel stil te zijn.
Dit moment grijpt Max aan om de clown uit te hangen. Hij daagt een ander jongetje uit en stompt hem in zijn kruis. Daarna trekt hij de broek van het kind naar beneden. De groep is in rep en roer en het kind is volledig overstuur als de juf hem bij terugkomst aantreft. Twee andere kinderen bevestigen het verhaal.”
Passende aanpak
Ik zal nooit de ware toedracht van de gebeurtenis kennen. Hoe vaak en van hoeveel kinderen ik het verhaal ook zou horen, ik kan niet ontkennen dat het is gebeurd. Hoe graag ik dat ook zou willen. De moeder van het jongetje op wie Max het had gemunt, heeft zich dezelfde middag bij de directeur beklaagd.
Dit is ook wat de directeur in de laatste alinea van de brief schrijft. Hij nodigt mij na de vakantie uit voor een gesprek om samen naar passende aanpak voor Max te zoeken.
Messteek
De brief voelt als een messteek. Omdat de strekking van de brief nogal beschuldigend is en het ook nog eens vakantie is, ben ik in alle staten. Ik bel mijn moeder vanuit de slaapkamer, zodat de kinderen niets kunnen opvangen van het gesprek.
Ik lees haar met horten en stoten de brief voor. Zij probeert me zoals altijd gerust te stellen, maar deze keer heeft ze daar een zware dobber aan. Ik vertel haar dat twee kinderen het verhaal hebben bevestigd, maar dat ik het nog steeds niet kan geloven.
Opstandig gedrag
Na het telefoongesprek met mijn moeder heb ik genoeg moed verzameld en bel ik met enigszins knikkende knieën de moeder van de jongen. Ik wil haar oprecht mijn excuses aanbieden. Ik weet dat ik hier niet lang mee moet wachten. Dan wordt de drempel voor mij alleen maar hoger.
De gedachte dat ze zelf een ouder kind met ADHD heeft, stelt me een beetje gerust. Uit haar reactie en haar woorden blijkt dat ze alle begrip heeft voor de situatie. Ze is niet boos op Max. Ze heeft aan de bel getrokken, omdat ze vindt dat dit soort dingen op school niet mogen gebeuren.
Dus het gaat haar er niet om Max te straffen voor opstandig gedrag. Ze wil een signaal afgeven dat een juf haar kleuters niet zomaar alleen kan laten. Ze wenst me veel sterkte als we na 20 minuten ophangen. De tranen branden in mijn ogen.
Dit wil ik delen met jou
Het komt vaak voor dat kinderen met of vermoedens van ADHD zich geen houding weten te geven in de klas en op een uitdagende manier aandacht opeisen. Omdat je er als ouder zelf niet bij bent (geweest) is het lastig om te weten wat de reden is van het weglopen van school en onacceptabel gedrag.
Onacceptabel gedrag in de klas? Bellen of persoonlijk gesprek
Ik vind het een goede zaak dat andere ouders in gesprek blijven met school als jouw kind bij een incident betrokken is. Het is aan jou als ouder om daarover met je kind in gesprek te gaan. Het is ook aan school om daar op een professionele manier mee om te gaan.
Dat de directeur een brief schreef om ons te informeren over het incident in de klas en deze dan ook nog eens vlak voor de vakantie stuurt, vind ik kwalijk. Dit soort voorvallen hebben altijd uitleg nodig. Dat kan niet per mail, WhatsApp of brief.
Dit soort zaken moet tijdens een persoonlijk gesprek overgebracht worden. Ik had op z’n minst gebeld moeten worden, direct na het voorval op die dag. Zoals dat wel gebeurde toen Max was weggelopen.
Mijn kind loopt regelmatig weg van school, wat te doen?
De naïviteit van een juf om een groep met zoveel jonge kinderen zo lang onbeheerd achter te laten, vind ik dom en onverantwoord, en zeer onprofessioneel. Daar moet een school ook op aangesproken worden en verantwoordelijk voor worden gehouden.
Waarom loopt een kind weg van school?
Voor de meeste kinderen is weglopen een manier om hun emoties onder controle te krijgen en om te gaan met spanningen. Weglopen lijkt voor hen de geschikte oplossing om spanningen minder te laten worden. Wanneer je merkt of weet dat jouw kind wegloopt of onacceptabel gedrag vertoont op school, maak dit altijd bespreekbaar.
Wat gebeurt er als je kind wegloopt van school?
Scholen hebben daar (vaak) een protocol voor. De aanpak zal per school verschillen, maar in grote lijnen komt het op hetzelfde neer. Als je kind uit het schoolgebouw wegloopt, zal in overleg met collega’s een zoektocht worden gestart.
De directie informeert direct jou als ouder. Als na 10 tot 15 minuten de leerling niet is gesignaleerd, wordt meestal ook de politie ingeschakeld. Wanneer je kind terug op school is, wordt in overleg met de directie, de leerkracht en jou als ouder een beslissing genomen over eventuele vervolgmaatregelen.
Bij herhaling van het wegloopgedrag stelt de leerkracht meestal in overleg met ouders een plan van aanpak op om verdere herhaling te voorkomen.
Loopt jouw kind ook wel eens weg van school of vertoont hij of zij daar onacceptabel gedrag?Meld je aan bij ons Ouderportaal. Het Ouderportaal is de plek waar ouders met een kind met gedragsproblemen of stoornis elkaar vinden voor steun en advies. Misschien zie ik je daar?
